Photo of a Pensive Young Man in a Suit Holding a Book

Wszystkie pazurkowce odżywiają się pokarmem mieszanym

Zwierzęcym, jak i roślinnym. Zdobywane na swobodzie owady i małe ptaszki zastępuje im w niewoli skrobane mięso, rozdrobniona, surowa wątroba oraz gotowane lub surowe żółtka i mączniaki. Pazurkowce, pomimo że osiągają zaledwie wielkość wiewiórki, są na tyle pojętne, iż szybko uczą się poznawać ludzi, którzy się nimi opiekują, i obdarzają ich zaufaniem. Opiekunów pozdrawiają wydając szczególnie tkliwe dźwięki. Kroki domowników znają podobnie dokładnie jak psy. Jeśli pozwolić tym małpkom na swobodne przebywanie w pokoju, to śpieszą one w oczekiwaniu pieszczot na ramiona swych opiekunów. Również gdy trzymane są parami, bywają na ogół łaskawe dla osób znanych, uciekają natomiast do klatek, skoro tylko ktoś obcy wejdzie do pokoju. Jedną z właściwości tych małp, charakterystyczną dla trybu ich życia na wolności, jest prześladowanie małych ptaków śpiewających i wybieranie piskląt z gniazd. Od tego naturalnego przyzwyczajenia nie jest wolna żadna z nich, nawet jeżeli znajduje się pod opieką człowieka i jest należycie żywiona. Dlatego chowane w domu, nie mogą przebywać razem z ptakami w klatkach. Największe wzięcie jako zwierzęta domowe mają kapucynki. Tylko małpy człekokształtne i pawiany przewyższają je inteligencją. Kapucynki, małpki trupie główki oraz koczkodany, jeśli trzymane są pojedynczo, szybko przywiązują się do człowieka i łatwe są do oswojenia. Małpy, chociaż pozornie najbardziej przywiązują się do człowieka, nie dorównują wiernością psom, ani też nie można na nich tak jak na psach polegać. Wprawdzie dobrze wytresowana małpa potrafi przynieść koszyk z produktami żywnościowymi, zwykle jednak w przeciwieństwie do psa nie może powstrzymać się od skosztowania przenoszonych wiktuałów.