Bezokolicznik z zu i bez zu

 Czasownik w języku niemieckim może mieć cztery formy bezokolicznika. Są to bezokolicznik pierwszej strony czynnej (schreiben), drugiej strony czynnej (geschriben haben), a ponadto trzeciej strony czynnej (geschriben werden) oraz czwartej strony czynnej (geschriben worden sein). Kiedy zatem występuje bezokolicznik z zu i bez zu?

     Bezokolicznik bez zu obecny jest po czasownikach określanych jako modalne, na przykład Ich kann gut schwimmen. Ponadto forma ta obecna jest po czasownikach, które wyrażają postrzeganie, a także zaznaczających ruch. Inną kwestią w, których bezokolicznik bez zu jest obecny to występowanie po czasownikach takich jak, halfen, lassen, lernen, lehren i innych. Ponadto bezokolicznik w takiej formie występuje także po czasowniku haben, ktory określa lokalizacje określoną przez czasowniki: stehen, hangen, liegen. Bezokolicznik bez zu występuje w sytuacji, gdy czasownik obecny jest w funkcji podmiotu zdania i ponadto nie jest on rozwinięty zdanie bezokolicznikowe z wykorzystaniem innych określeń takich jak na przykład: Irren ist menschilich.

    W jakich zatem sytuacjach ma miejsce występowanie bezokolicznika z zu? Określenie zu pojawia się w sposób bezpośredni przed czasownikiem nierozdzielnie złożonym albo prostym. Nie jest to określenie tłumaczone na język polski. W sytuacji czasowników mających formę rozdzielnie złożoną określenie zu pojawia się pomiędzy przedrostkiem a głównym czasownikiem (rdzeniem czasownika). W sytuacji bezokoliczników złożonych wyraz zu znajduje zastosowanie przed ostatnim wyrazem. Podkreślić należy fakt, że bezokolicznik zu pojawia się po wszystkich czasownikach z pominięciem wymienionych w wyższych fragmentach tego tekstu. Dodatkowo także bezokolicznik zu występuje po wyrażeniach mających formę przymiotnikową lub też rzeczownikową, na przykład Ich habe die Absicht.

   Bezokolicznik z zu i bez zu może czasami sprawiać pewne trudności, jednakże tylko na początku swojej przygody z językiem niemieckim. Podkreślić należy fakt, że poznanie podstawowych zasad, a także ciągłe oraz systematyczne ćwiczenia przyczynią się do uzyskania znaczących efektów w tym zakresie i opanowanie podstaw języka niemieckiego.