Autor zaznacza, że żadne z pozostałych zwierząt, jakkolwiek bardzo zainteresowanych owocami, nie brało najmniejszego udziału w przesuwaniu skrzyni. Szympans Sułtan zupełnie samodzielnie zrealizował swoją myśl. Nazajutrz szympans ten z własnej inicjatywy przesunął skrzynię, stojącą tym razem w odległości aż 5 m, prawie bezpośrednio pod owoce, tak że mógł dosięgnąć je nawet bez wykonywania skoku. W 14 dni po pierwszym teście przeprowadzono następną próbę ze skrzyniami. Świadczyła ona jeszcze bardziej przekonywająco o inteligencji Sułtana. Tym razem zawieszono owoce znacznie wyżej niż poprzednio. Ponadto w klatce, w odległości mniej więcej 4 m od miejsca zawieszenia banana, umieszczono tym razem dwie, różnej wielkości skrzynie. Szympans przyciągnął natychmiast większą skrzynię pod cel, wszedł na nią, spojrzał do góry i zorientował się, że nie będzie mógł nawet skacząc dosięgnąć owocu. Zeskoczył zatem na ziemię, podszedł do drugiej skrzyni, przesunął ją i postawił na pierwszej. Wprawdzie nie odważył się na konieczny jeszcze skok z podwyższenia, gdyż nie był dobrym skoczkiem, niemniej wykazał, że zrozumiał sens zadania, które mu powierzono do wykonania. W późniejszych powtórzeniach tej próby oprócz Sułtana również i inne małpy spiętrzały dwie skrzynie jedną na drugiej i zrywały zawieszoną przynętę. Pewnego razu Sułtan nie dostał o normalnej porze śniadania. Aby zasłużyć sobie na ranną przekąskę, otrzymał nowe zadanie do wykonania: miał ustawić aż trzy skrzynie jedną na drugiej. Po upływie niewielu minut Sułtan stanął na szczycie trzeciej skrzyni i osiągnął upragniony posiłek.